Taşıyamıyorum artık

Düşüncelerim bir olmuş, her bir ağızdan

Yüksek cümleler kuruyorlar etrafta

Vızıltılar dönüyor susuşlarımda

Sessiz bırakmıyorlar elimi

Gidin diyorum çırpınıyorum

Bazen de boğmaları için yalvarıyorum

Varlıklarının keskin kokusu

İstifra ettiriyor benliğimi

Kin kusuyorum

Kendime

Kendimden gidenlere ve gelemeyenlere

Gelmeyecek olanlara ve gidememişlere

Dolanıyorum etrafta

Bulmak uğrunda çıkışımı

Bir kalem olsa da yazsam istifamı

Benden bu kadar desem

Son kederimi de az önce verdim

Gitmek istiyorum buralardan

.

Okumadan önce durun

Durun ki ben anlatayım sizlere

Arkamdan ziyade benle konuşmuş olun

Yolcuydu dersiniz hem

Uğradı, çekti ve gitti

Uğradı, pişmanlıklarını geride bıraktığını sanmıştı, sandığından pişman olacağını bilmeden.

Çekti, yutkunamadığı görüntülerden bir kare, duvarına asamayacağı cinsten.

Ve gitti, kendini kendisinden ayırarak

.

Demeliydiniz

Taşıyamamış

Bir insanın bir insanı bin düşünceyle kavuran ızdırabını