Sabretmek her şeye herkese karşı

 Bazen kendine bile.

 Sessizce izlemek uzaktan olup biteni

 Son bir güç bağırmak isteyip bağıramamak.

 Ve derin bir nefes sonra yutmak sözcükleri…

 Biraz sitem var elbet,

 Susmuş olmanın verdiği o ağırlık, yorgunluk

 Biraz da kırgınlık.

 Gözlerin sana ait değil sanki

 Kim bu aynadaki?

 Sonra neden bu sessizlik?

 Belki küçük bir resim, belki de bir gülüş.

 Ne fark eder ki?

 O ışık değil mi sana güç veren

 Sabahı olmaz dediğin gecelerin sabahı.

 En güçlü olduğun anı beklemeden,

 Belki de en zayıf anında,

 İnanmak kendine, avazın çıktığı kadar bağırmak.

 Evet! Şimdi her zamankinden güzelsin.

 Tamsın, tamamsın işte.

IŞILAY PİRPİROĞLU

ANKARA YILDIRIM BEYAZIT ÜNİVERSİTESİ PSİKOLOJİ ÖĞRENCİSİ