Yine yıldızların tüm güçleriyle parladığı bir gece,

Yine dolunay gül gibi açılmış karanlık örtüde,

Yine kalbim sıkışmış kafesinde,

Yine gözlerim sabırsız seni görmek için.

Kırılıyor gün geçtikçe heves kuşum,

Çırpınıyor kafesinden kurtulmak için.

Hoş ben onsuz bir boşluğum,

Yerini onunla doldurduğum için.

İçimde bir garip insan kırıkları,

Anıların bana hatırlattıkları,

İnsanların bana bıraktıkları,

Sanki canımı yakmak için.

Hasret canımı acıtıyor batarak yüreğime.

Heyecanım artıyor zaman geçtikçe.

Güz hâlâ bahçemin içinde,

Güllerim seni bekliyor açmak için.

Evvel zaman, kalbur saman içinde,

Bir hayal varmış bilinmezlerde.

Feryatlar koparırmış yüreğini her gece.

Yola çıkmış bekleyenini bulmak için.

ESMA NUR ZORLU

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ HUKUK FAKÜLTESİ ÖĞRENCİSİ